Władysław Stanisław Reymont
„Rzeczywistość jest z tej samej przędzy co i marzenia.” (Wł. St. Reymont) Reymont Władysław Stanisław (właściwie Stanisław Władysław Rejment), znakomity powieściopisarz i nowelista, urodzony 7 maja 1867 roku we wsi Kobiele Wielkie, koło Radomska (dzisiejsze woj. łódzkie). Prawdopodobnie około 1888 roku zmienił sobie nazwisko na Reymont, tak bowiem od 1889 roku podpisywał listy. Ojcem jego był Józef Rejment, organista i sekretarz miejscowej kancelarii parafialnej, matką Antonina z Kupczyńskich, siostrzenica księdza kanonika Kupczyńskiego, tamtejszego proboszcza.
W krawieckim zawodzie młody Reymont nie zrobił kariery. W 1883 roku uzyskał jedyne znane świadectwo z III klasy Warszawskiej Szkoły Niedzielno-Rzemieślniczej. W 1884 roku zdobył stopień czeladnika. Pracował również w handlu, kilkakrotnie próbował kontynuować naukę. Egzamin czeladniczy zdawał w obecnej siedzibie Związku Rzemiosła Polskiego w Warszawie. Wydarzenie to upamiętnia tablica pamiątkowa, ufundowana w 1980 r. przez Cech Krawców i Rzemiosł Włókienniczych m. st. Warszawy, która znajduje się w hallu siedziby ZRP.
W roku 1893 wydał książkowy debiut (Pielgrzymka do Jasnej Góry, 1895). Przyjęta bardzo życzliwie przez krytykę – znakomite studium gromady ludzkiej – uchwyconej w ruchu, książka ta stanowi pierwszy sukces literacki młodego pisarza, W roku 1896 ukazuje się Komediantka, W 1897 Fermenty, w 1897 wychodzi również tom opowiadań Spotkanie. Bardzo bogaty okres twórczo?ci to 1899r. : „żałosną idyllę” Lili, Sprawiedliwie, Ziemia obiecana, książkę o Łodzi. W 1902 po poślubieniu Aurelii Szabłowskiej, rusza w świat, zwiedza Europę Zachodnią (m.in.: Berlin, Bruksela, Paryż, Londyn). „Chłopi” 1902r
W roku 1924 spotyka Reymonta zaszczytne wyróżnienie: otrzymuje literacką Nagrodę Nobla, do której prócz niego kandydowali pisarze takiej miary, jak Tomasz Mann, Tomasz Hardy, Maksym Gorki, Sigrid Undset i Stefan Żeromski (po raz pierwszy kandydaturę Reymonta do tej nagrody wysunięto już w roku 1918). Zmarł 5 grudnia 1925 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Serce Reymonta wmurowano tamże w filarze kościoła św. Krzyża.
Rok Reymontowski 06 stycznia 2000 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci pamięć i oddaje hołd w 75 rocznicę jego śmierci. W przyjętej z tej okazji uchwale Izba postanowiła, że rok bieżący będzie Rokiem Reymontowskim. Uzasadniając projekt uchwały wicemarszałek Jerzy Stefaniuk (PSL) podkreślił znaczenie Nagrody Nobla przyznanej autorowi „Chłopów” i „Ziemi Obiecanej” tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Otwarto również planszową wystawę przypominającą najważniejsze wydarzenia z życia Władysława Reymonta z okazji obchodzonego w tym roku Roku Reymontowskiego. Wystawę przygotowało warszawskie Muzeum Literatury. Po zakończeniu ekspozycji w warszawskim Zamku Królewskim prezentowana będzie w Instytutach Polskich za granicą. Przedstawia fotografie rodziny, miejsc związanych z życiem Reymonta, jego przyjaciół, rękopisy, akcentuje najważniejsze wydarzenia z życia autora „Chłopów”.
Historia szkoły
Istniejący obecnie Zespół Szkół im. W.S.Reymonta powstał 1 września 2002 roku w wyniku połączenia dwóch szkół: Zespołu Szkół Odzieżowych im. W.S.Reymonta i Zespołu Szkół Odzieżowo – Włókienniczych. Obie szkoły to placówki z kilkudziesięcioletnią tradycją, doświadczeniem i wieloma osiągnięciami.
Zespół Szkół Odzieżowych im. W. S. Reymonta to jedna z najstarszych szkół w Częstochowie. Została powołana w 1919 roku jako Państwowa Szkoła Gospodarstwa Domowego i mieściła się w budynku przy Al.N.M.P58. Powstały wówczas kierunki: krawiecki, bieliźniarski, później także pralniczo-farbiarski, fryzjerski, radiowo-mechaniczny, dziewiarski (część z nich została zlikwidowana). W 1931 roku szkoła została przeniesiona do budynku przy ulicy Dąbrowskiego. W ciągu kilkudziesięciu lat swojego istnienia szkoła zmieniała swoją nazwę, zwierzchników i profile. Pod koniec samodzielnego istnienia placówki funkcjonowały w niej : Zasadnicza Szkoła Zawodowa( klasy krawieckie, szwacz dzianin) i Technikum Zawodowe na podbudowie Zasadniczej szkoły zawodowej. Ostatnim dyrektorem szkoły była mgr Halina Skoczewska.
Początki Zespołu Szkół Odzieżowo-Wlókienniczych sięgają 1946, kiedy to powołano 3-letnią szkołę Przemysłowo-Włokienniczą z wydziałami: przędzalniczym, tkackim, farbiarskim. Na początku szkoła nie miała swojej siedziby: na przykład mieściła się w obrębie ” Częstochowianki”przy ulicy Narutowicza, w budynkach magazynów, w pomieszczeniach zdewastowanej fabryki przy ulicy Przechodniej, w wynajmowanych budynkach przy ulicy Dąbrowskiego i Targowej oraz w budynku internatu przy ulicy Kościuszki. W 1968 roku oddano do użytku nowy budynek szkoły przy ulicy Krakowskiej 80. Szkolenie praktyczne uczniów od początku odbywało się w warsztatach szkolnych przy ulicy Przechodniej. Także w tej placówce zmieniały się typy szkół, profile i nazwa . W 1991 powołano Zespół Szkół Odzieżowo- Włókienniczych, w skład którego wchodziły : Technikum Włókiennicze , Zasadnicza Szkoła Zawodowa. Technikum Odzieżowe na podbudowie ZSZ, a od roku 1992 także Liceum Ogółnokształcące ( profil ogólny z elementami prezentacji mody). W 1990 roku dyrektorem szkoły został mgr Jan Kozak, który pełni te funkcję także w Zespole Szkół im. W.S.Reymonta. Od 1 września 2007 roku szkołą kieruje mgr Dariusz Zając.
W kwietniu 2003 roku odbyła się uroczystość nadania imienia W.S.Reymonta naszej szkole. Wśród zaproszonych gości był również prezydent Miasta Czestochowy pan Tadeusz Wrona. Od 1 września 2015 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Przemysłu Mody i Reklamy im. W. S. Reymonta w Częstochowie.
Długie lata pracy pedagogiczno – wychowawczej najpierw dwu autonomicznych placówek, a od 5 lat Zespołu Szkół im. W.S.Reymonta zaowocowały wieloma osiągnięciami uczniów w różnych konkursach oraz tysiącami absolwentów dobrze przygotowanych zarówno do kontynuowania nauki jak i do pracy .